Żeglowanie pomiędzy wyspami archipelagu La Maddalena, na północno-wschodnim wybrzeżu Sardynii, będzie niezapomniane. Archipelag składa się z siedmiu głównych i kilku mniejszych wysp. Wszystkie są częścią “Parku Narodowego Archipelagu La Maddalena”, więc należy stosować się do zasad parku.

La Maddalena jest bardzo uroczym miastem, ma port rybacki i szczyci się różnorodnymi wpływami kulturowymi, które odcisnęły tu swój ślad. Jest tu wiele barów, restauracji i sklepów, a atmosfera jest bardzo przyjemna. Jest do wyboru kilka portów do cumowania. Najbardziej centralna jest Cala Gavetta, położona na południe od wyspy.  Pół mili dalej na wschód znajdujemy Cala Mangiavolpe. Niedaleko jest zupełnie nowy Marina Arsenale, używany podczas regat Pucharu Louis Vuitton w 2010 roku. Nawigując zalecamy zwracać szczególną uwagę na ruch promowy i pamiętać o obecności podwodnych skał.

Podczas żeglowania w kierunku wschodnim, napotkasz duży most, łączący wyspę La Maddalena z Caprera. Most został zbudowany przez włoską marynarkę wojenną. Niemożliwe jest przepłynięcie pod mostem jachtem. Kontynuując nawigację na północ, znajdujemy Cala Spalmatore, również dobre schronienie na noc na kotwicy. Piaszczyste dno umożliwia bezpieczne kotwiczenie, ale nie jest zalecane w przypadku wiatru z północnego wschodu.

Opuszczając tę ​​małą zatoczkę i kontynuując nawigację, dotrzesz do Porto Massimo, znanego ze strategicznego położenia, a także z licznych boi, przy których można się zatrzymać. Jeśli poruszasz się w tym obszarze od czerwca do września, spróbuj zjeść posiłek w nadmorskiej restauracji. Poza sezonem port jest oficjalnie zamknięty, ale możesz spędzić noc za darmo i cieszyć się fantastycznymi widokami i całkowitym spokojem.

Kontynuując żeglugę docieramy do Cala Francese, łatwo identyfikowalnej zatoczki, ponieważ jest to jedna z niewielu zatoczek na zachodnim wybrzeżu La Maddalena. Bądź ostrożny, ta zatoka oferuje schronienie przed wszystkimi wiatrami, z wyjątkiem wiatru z zachodu!

Na południu jest Caprera Porto Palma. Ta piękna zatoka jest domem dla szkoły żeglarskiej z Glénans – jednej z najbardziej znanych szkół żeglarskich Morza Śródziemnego. Sceneria jest piękna i zabawna i może się zdarzyć, że podczas kotwiczenia łódź może stać się boją do trenowania setek łodzi z kursantami. Uważaj na zatopione skały podczas podejścia.

Kontynuując nawigację na wschód wzdłuż wybrzeża, znajdziesz się przed Cala Portese. Ta zatoka jest bardzo dobrze chroniona przed wiatrem mistral, z wielkim piaszczystym dnem do kotwiczenia, ale nie jest polecana przy wiatrach z północy i z północnego-wschodu. Ma długą plażę i dużo miejsca i jest idealna na spędzenie nocy na kotwicy, być może po popołudniu spędzonym w Cala Coticio tylko 1,5 mil morskich na północ. Cala Coticcio jest znana jako “Mała Tahiti”. Ta piękna zatoka ukryta jest wśród skał, chociaż nie zaleca się kotwiczenia z wiatrem z południa / wschodu. Mała plaża jest odpowiednia dla małych dzieci ze względu na stosunkowo płytką wodę.

Na zachód od wyspy Caprera w końcu znajdujemy Cala Garibaldi, która bierze swoją nazwę od słynnego włoskiego bohatera, który zdecydował się spędzić ostatnie lata swojego życia na tej wyspie. Jest to jedna z najpiękniejszych zatok tego rejonu, charakteryzuje się głównie piaszczystym dnem i jest dobrym miejscem do kotwiczenia. Zalecamy wielką ostrożność w nawigacji ze względu na liczne skały. Miejscem wartym odwiedzenia tuż nad małą plażą jest dom-muzeum Garibaldiego.

Na zachód od wyspy La Maddalena znajdują się wyspy Spargi, Budelli, Razzoli i Santa Maria. Na wyspie Spargi, która znajduje się na południu, znajduje się Cala Corsara. Jest to jedna z najpiękniejszych zatok w Parku Narodowym La Maddalena. Wyłaniająca się z centrum plaża z drobnym piaskiem i skałami tworzy wspaniały obraz.

Budelli, Razzoli i Santa Maria są niemal niezamieszkałymi wyspami Parku, stanowią centrum najbardziej spektakularnej zatoki na Morzu Śródziemnym. Na wyspie Budelli znajdziemy osobliwą plażę Rosa, zbudowaną z koralowych szczątków. Dziś nie ma na te plaże wstępu – chroniony jest tu piasek i jego unikatowy sposób erozji. Sugerujemy trzy punkty do zakotwiczenia: pierwszy to wejście z zachodu, na środku trzech wysp. Piaszczyste dno czyni go bardzo bezpiecznym na noc, ale bądź ostrożny, ponieważ wiatr z zachodu może stać się niewygodny i niebezpieczny. Drugi, na wschodnim wybrzeżu Budelli, to miejsce, w którym można znaleźć pole boi kontrolowane przez Ente Parco, a zatem bardzo wiarygodne. Trzeci, to wejście do zatoki Santa Maria, gdzie zalecamy bardzo ostrożnie nawigować i zwracać uwagę na skaliste wychodnie. Radzimy trzymać się czerwonego światła po prawej stronie.

Budelli, Razzoli i Santa Maria są niemal niezamieszkałymi wyspami Parku, stanowią centrum najbardziej spektakularnej zatoki na Morzu Śródziemnym. Na wyspie Budelli znajdziemy osobliwą plażę Rosa, zbudowaną z koralowych szczątków. Dziś nie ma na te plaże wstępu – chroniony jest tu piasek i jego unikatowy sposób erozji. Sugerujemy trzy punkty do zakotwiczenia: pierwszy to wejście z zachodu, na środku trzech wysp. Piaszczyste dno czyni go bardzo bezpiecznym na noc, ale bądź ostrożny, ponieważ wiatr z zachodu może stać się niewygodny i niebezpieczny. Drugi, na wschodnim wybrzeżu Budelli, to miejsce, w którym można znaleźć pole boi kontrolowane przez Ente Parco, a zatem bardzo wiarygodne. Trzeci, to wejście do zatoki Santa Maria, gdzie zalecamy bardzo ostrożnie nawigować i zwracać uwagę na skaliste wychodnie. Radzimy trzymać się czerwonego światła po prawej stronie.

Po opuszczeniu mariny Portisco pierwszym zalecanym krokiem jest zdecydowanie Porto Rotondo. To mała perła w Zatoce Congianus, bezpieczna i przyjazna przystań w geometrycznie idealnej zatoczce. Warto zatrzymać się na zwiedzanie sklepów w wiosce i zjeść lody na jednym z wielu placów.

Po wypłynięciu z Porto Rotondo na północnym wschodzie znajdziesz wyspy Mortorio i Soffi. Słynące z dziewiczej przyrody i płytkich, krystalicznie czystych wód, wyspy są obecnie całkowicie niezamieszkane, ale bliskość wybrzeża Costa Smeralda oraz pięknych plaż i przyrody czynią z nich popularne miejsca turystyczne. Są częścią Parku Narodowego Archipelagu La Maddalena, więc prosimy o przestrzeganie zasad parku.

Kilka minut na północ znajdziesz wspaniałą plażę “Cala di Volpe“. Po przybyciu do tej zatoki można zobaczyć wyjątkowe show, w którym morze obmywa jałowiec, a kwiaty na plaży stanowią oazę zieleni. W przypadku większych łodzi istnieje możliwość wykorzystania specjalnych boi cumowniczych, aby pomóc zachować piękno zatoki.

Kolejnym kluczowym krokiem jest Porto Cervo, serce Costa Smeralda. Ta mała wioska została stworzona w latach 60-tych przez księcia Karima Aga Kahna po tym, jak zafascynowało go naturalne piękno tego sardyńskiego zakątka. Zdecydował się założyć Konsorcjum Costa Smeralda w celu promowania tej ziemi. Porto Cervo udało się zdobyć odpowiednią pozycję na międzynarodowej scenie luksusu, a dziś jest prawdziwym symbolem statusu Costa Smeralda. Od VIP-ów po luksusową turystykę, od modnych klubów po jedne z najbardziej znanych restauracji, Porto Cervo jest znane na całym świecie. Dodatkowo ma również jeden z najbardziej znanych klubów jachtowych. Porto Cervo ma również jeden z największych portów w basenie Morza Śródziemnego.

Warto także zatrzymać się w Zatoce Poltu Quatu, położonej pomiędzy granitowymi skałami i otoczonej zieloną roślinnością śródziemnomorską. Port nadaje się do cumowania małych i średnich łodzi.

Kierując się na zachód, dotrzesz do Cannigione, starożytnej wioski rybackiej, oazy spokoju, komfortu i odpoczynku. Plaża Cannigione charakteryzuje się płytkimi wodami, dzięki czemu jest bezpieczna dla dzieci. Jezioro leżące na południe od zatoki jest siedliskiem lęgowym błotniaka stawowego, czapli czerwonej i purpurowej galuzy. Niesamowita gratka dla miłośników ptaków!

Żeglujących na północ, po pokonaniu kilku mil, zauważymy imponującą skałę, która “strzeże” wioski Palau – jest to słynna skała Niedźwiedzia. Palau jest znane jest tu przystań promowa – stąd wypływają promy na wyspę La Maddalena. Wzdłuż portu ciągnie się obszerny deptak z kilkoma lokalami gastronomicznymi i bardzo efektownym letnim rynkiem.

Następnym zalecanym krokiem jest Porto Rafael, a potem Porto Pollo i wyspa mew, idealne miejsce dla fanów windsurfingu, kitesurfingu i wszystkich sportów wodnych. Są tutaj też różne miejsca, w których można napić się dobrego koktajlu.

Porto Pozzo to nadmorska miejscowość położona w naturalnej zatoce, idealna dla rodzin dzięki płytkim plażom, gdzie dzieci mogą bezpiecznie pływać. Leży na północ od Porto Pollo.

Kilka mil dalej warto zatrzymać się w Santa Teresa di Gallura. Miejscowość znajduje się już w Cieśninie Bonifacio, jednej z najbardziej atrakcyjnych i fascynujących części Morza Śródziemnego. Zaleca się zawsze skonsultować prognozę pogody przed rozpoczęciem przekraczania cieśniny, ponieważ prądy morskie są silne i nieprzewidywalne. Port Santa Teresa znajduje się w naturalnej zatoce osłoniętej przed wszystkimi wiatrami i jest bezpieczny także dla promów, które codziennie kursują na Korsykę. Po minięciu latarni morskiej Capo Testa, która graniczy z Zatoką Santa Teresa, znajdujemy Santa Reparata, jasną zatokę, gdzie można podziwiać wyjątkowo piękny zachód słońca nad morzem. Tutejsze bogate dno morskie stanowi doskonałe miejsce do nurkowania.

Przyjeżdżając do Cagliari – barwnej stolicy Sardynii – pierwszego maja, nie można przegapić tradycyjnej procesji Sant’Efisio w Cagliari, spektaklu kwiatów, pieśni, kolorów i klejnotów starożytnej sardyńskiej tradycji. To obrzęd, który powtarza się od 1656 roku, kiedy wicekról Sardynii złożył przysięgę świętemu: obiecał procesję do miejsca jego męczeństwa, jeśli tylko trwająca już 4 lata epidemia ustanie. Zaraza zniknęła, a mieszkańcy od tego czasu dotrzymują tej obietnicy.
Obchody były prawdopodobnie znacznie starsze, ponieważ data zbiega się z kultem płodności obchodzonym w całej Europie jeszcze przed chrześcijaństwem
Wspaniała procesja towarzyszy figurze świętego w drodze z kościoła Sant’Efisio w Cagliari do oddalonego o 30 km miasta Pula i z powrotem. Procesję otwierają charakterystyczne tracas , wozy ciągnięte przez woły ozdobione dywanami, kwiatami i narzędziami; a za nimi rycerze i grupy w kostiumach z całej Sardynii, recytujące i śpiewające tradycyjne modlitwy. Każda wioska ma swój tradycyjny strój z konkretnymi kolorami i klejnotami. Droga, którą porusza się pochód wysypana jest płatkami róż.

Po 4 dniach procesja wraca do Cagliari, a posąg świętego wraca do kościoła Sant’Efisio w dzielnicy Stampace.
W Cagliari – stolicy Sardynii – jest co robić także w pozostałe dni roku. Ja szczególnie polecam:
– plażę Poetto – długa na 8 km, idealne miejsce do spacerowania i kąpieli;
– Park Regionalny Molentargius – Saline, najważniejsze w basenie Morza Śródziemnego miejsce gniazdowania flamingów;
– niesamowite Muzeum Archeologiczne ze wspaniałą kolekcją ruchomych zabytków społeczeństwa nuragijskiego, wizyta w tym muzeum to doskonały wstęp do zwiedzania nuragów (pozostało ich na Sardynii ok 7000) i grobów gigantów; gratka dla zainteresownych Atlantydą – istnieje hipoteza, że – jeśli istniała – to właśnie tu, na Sardynii.

W archipelagu Sulcis, na południowo-zachodnim krańcu Sardynii, leży piękna wioska założona przez rodziny liguryjskie: jedna z najbardziej urokliwych wiosek wyspiarskich. Carloforte  zachowuje język i kulturę jej założycieli, rodzin rybaków pochodzących z Pegli (miejscowość sąsiadująca z Genuą), którzy opuścili swoje  miasto w XVI wieku by osiąść na wyspie Tabarka u  wybrzeży Tunezji. Następnie po 200 latach 30 rodzin trudniących się wydobyciem koralowców opuściło Tabarkę i osiadło na wyspie San Pietro, w owym czasie nie zamieszkałą. Do dnia dzisiejszego Carloforte utrzymuje silne więzi kulturowe z miastami Pegli i Genuą na kontynencie, a  ludność nadal posługuje się odmianą języka liguryjskiego zwaną tabarchìn. Dialekt ten jest nauczany w szkołach na wyspie.

Nazwa miejscowości Carloforte pochodzi od imienia Carlo Emanuele III, króla Sardynii, który pozwolił na osiedlenie się rybakom w tym miejscu. Jego marmurowy pomnik zobaczymy nad brzegiem morza.

Wybrzeża wyspy San Pietro to ciąg poszarpanych skał i zatok. Na północy znajdziesz romantyczną Cala Vinagra ; na północny zachód głęboki fiord, który zamyka urokliwa Cala Fico; na zachodzie imponujący Capo Sandalo, zdominowany przez dziewiętnastowieczną latarnię morską i najdalej wysunięty na zachód punkt we Włoszech; na południu leży malownicza plaża La Bobba, plaża Conca ze stromymi klifami i Le Colonne – dwa ostańce wystające z wody, będące symbolem Carloforte.

Na stołach Carloforte króluje tuńczyk, a na przełomie maja i czerwca odbywa się tu międzynarodowe wydarzenie gastronomiczne o nazwie Girotonno. Festiwal promuje lokalne specjały poprzez konkursy kulinarne i pokazy gotowania na żywo. Tuńczyk powraca w pomysłowych przepisach. Nie mniej fascynujący jest malowniczy Festiwal Tabarchino Kuskus, odbywający się w kwietniu.

Koniecznie odwiedź multimedialne Muzeum Torre San Vittorio, zlokalizowane w okolicy Spalmadureddu, mniej niż 1 km od centrum miasta. Stworzona we współpracy z Muzeum Morza i Migracji Genui, jest to ultratechnologiczna wystawa, która za pomocą ekranów dotykowych i symulacji 3D oferuje przegląd historii wyspy San Pietro, od jej geologicznych początków do osadnictwa z 1738 roku. Trasa, trwająca około 45 minut, kończy się na najwyższym piętrze Wieży, we wspaniałym punkcie widokowym na 360°.

Tradycyjne miejsce wakacji dla turystów włoskich i zagranicznych. Żeglując wzdłuż wybrzeża do Villasimius (akcent na drugim i) można poczuć śródziemnomorskie zapachy mirtu, jałowca i oleandrów. Marina w Villasimius jest nowoczesna i wyposażona we wszystkie udogodnienia (także w stację paliw), wejście jest łatwe do zidentyfikowania. Wioska znajduje się około 7 km od portu.

Linia brzegowa jest ozdobiona koroną plaż przeplataną zatokami i cyplem Capo Carbonara – rezerwat morski bogaty w podwodne skarby. Niedaleko miasta znajduje się niezwykła plaża Spiaggia del Riso , niezwykła ze względu na piasek w kształcie ryżu. Po wschodniej stronie znajdują się inne zapierające dech w piersiach klejnoty wybrzeża, zaczynając od Porto Giunco , a za nim stagno di Notteri – mokradła, na których gniazdują różowe flamingi i inne rzadkie gatunki dzikiego ptactwa.

Wybrzeże Sardynii rozciągające się od Porto Pirastu do Cala Sinzias w kierunku północnym charakteryzuje się malowniczymi zatoczkami i długimi plażami. Wcześniej zajrzeć warto do Cala Pira , małej zatoki otoczonej wydmami porośniętymi pachnącymi drzewami jałowca. Krajobraz przecina surowa sylwetka aragońskiej wieży z widokiem na wyjątkowo przezroczyste morze.

Wyspa Kapusty, jak dosłownie tłumaczy się Isola dei Cavoli, znajduje się na południowy-wschód od Capo Carbonara. nieregularne wybrzeże jest usiane małymi zatoczkami otoczonymi granitowymi głazami z białym piaskowym dnem: długą i wąską Cala di Ponente, Cala del Morto na południu, Cala del Ceppo i największą i chronioną Cala di Scasciu. Z morza zobaczysz latarnię morską Faro dei Cavoli zbudowaną w drugiej połowie XIX wieku na istniejącej hiszpańskiej wieży z XVI wieku. Na dnie morza około 10 stóp głęboko, na południu, znajduje się granitowy posąg Matki Boskiej Morskiej.  W trzecią niedzielę czerwca odbywa się tu procesja morska, obejmująca błogosławieństwo, podwodną modlitwę i wrzucanie girland do wody. Z wysepki można zobaczyć wspaniały krajobraz wybrzeża Villasimius: na zachód od Capo Carbonara, plaże Porto sa Ruxi, Campus, Campolongu, del Riso i Cala Caterina; na wschód od cypla Porto Giunco, Simius, Traias, Rio Trottu i cudowne Punta Molentis.